Beşiktaş 7-1 Fenerbahçe 8-0 yenildi de ne oldu, taraftarlar takımlarından mı vaz geçtiler?
Ben rakiplerin karşısında boyun eğmemeyi, şerefli mağlubiyet, büyük beraberlikler almamayı seninle öğrendim.
Yenildik ama ezilmedik safsatasını sen unutturdun bizlere.
Kendimize güveni, kendimizi yetişrmenin önemini, mağlubiyeti kabullenmemeyi de.
Yenilmek değil, formayı ıslatmamanın yanlış olduğunu!.
İyi oynayanı alkışlamayı, yabancı takımlarla oynayan rakiplerimizin o an rakip olmaktan çıktığını senden öğrendim.
Karşımıza kim çıkarsa çıksın, “götürürüz be” diyebilmenin keyfini seninle yaşadım.
Az mı sevinç göz yaşları döktük hocam!
Dün en çok senin üzülmene üzüldüm.
Tek pozisyon vermeden kaçan goller sonrası gelen bu mağlubiyet için üzüldüm tabii ama mahkum, aciz ve peşinen teslimiyeti kabullenmiş olmamanın, bir kazadır oldu o da nazar boncuğumuz olsun demenin keyfini yaşıyorum.
Biz iyi günde de, kötü günde de, sonuna kadar beraberiz, destekçiyiz.
Yabancı takımlarla oynayan rakiplerimizin de destekçisiyiz.
Formayı son damlasına kadar terleten ve kim olursa olsun mağlubiyeti peşinen kabul etmeyen, zaferin planlarını yapan zihniyeti sen aşıladın bizlere.
Senin canın sağolsun İMPARATOR!