Ara
Close this search box.

Mete Akyol

Değerli üstadım, canım ağabeyim Mete Akyol’u kaybettik.

En son adaya gittim, evinde ziyaret ettim.
Ada onun hayatıydı.
Sahile indiğimde o meşhur golf arabasının içinde, gülümseyerek bana bakıyordu.

Karşılamaya gelmişti beni üşenmeden.

Eve çıktık.
Ortancaların, çiçeklerin arasında ağzı açık ayran delisi gibi dinliyordum onu.
Konu çoğunlukla olduğu gibi Atatürk idi.
O gün öylesine güzel bir örnek vermişti ki, bunu ilk çıkacak olan Bütün Dünya’da ona ithafen yazacağım.

Resimlere baktım biraz.
Bu bana son el sallayışı olacakmış meğer.
Kendisine de söylemiştim.
Ona sarılmak biraz Atatürk’e, biraz da babama sarılmak gibiydi.
Benim web siteme yazdığı yazı gözlerimden iki damla yaş akmasına sebep olmuştu.
O yazı hep orada kalacak.

İki gün önce cepten bir resim ve video mesaj geldi.
Baktım Mete Ağbi.
“Rahmetli babanla oturduğumuz masada, Boztepe’den Boztepe’ye selam” diyordu.
Hemen aradım.
Ordu’da olmaktan ne kadar mutluydu. “Özlettin kendini evlat, gel artık” dedi.

Amerika’dan Türkiye’ye döndüğümüzde tanıdığım ve beni en çok etkileyen üç kişi vardı babamın dostları.
Örsan Öymen, Uğur Mumcu ve Mete Akyol.
Şimdi hepsi rahmetli olan bu değerli insanlardan en çok Mete Ağbimle vakit geçirme imkanım olmuştu.
82 yaşını kutlarken pastanın resmini çekmiş göndermiş bana, pastanın üzerinde 82 yerine 28 yazıyor.
“Mete”matik hatası yazmış!
O yaşında Silivri’ye gidip umut nöbeti başlatacak kadar genç bir delikanlıydı.

Canım ağabeyim benim.
Hep yaşayacaksın sen.

Kaya Boztepe

3 Kasım 2016

Bu yazıyı paylaş:
Facebook
Twitter
LinkedIn
Kaya Boztepe

Kaya Boztepe

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir