3 gün uykusuz kalmıştım.
Nihayet Dilara’ma kavuştum.
Göbeğini ben kestim.
İlk ben kucağıma aldım, kokladım onu.
Bebeklerin olduğu bölüme götürdüler. Sevinç, endişe, korku, mutluluk ve uykusuzlukla geçen sürede en son ne zaman bir şeyler yedim hatırlamıyordum.
En azından bir kahve içmeliydim.
Aşağıya indim, kafetarya’yı buldum, kahvemi aldım. Suratımda aptal bir gülümseme.
Baba olmuştum.
Minicik ellerinine bakmıştım.
Benden bir parçaydı.
Dilara Meryem Boztepe.
Hoşgeldin bebeğim.
Hemen kalktım, tekrar 4. kata çıktım.
Bebek küvezlerinin olduğu bölüme gittim.
Çok yorgun ve uykusuzdum ama çok da mutluydum.
Artık çok farklı bir sorumluluğum vardı.
Hastane’nin verdiği kolumdaki Boztepe yazılı bilekliği gösterip Dilara’yı işaret ettim.
Pembe kukelata, pembe bir battaniyeye sarılı, yürüyen bir küvezle verdiler Diloş’umu.
Küvezi ittirerek annesinin yattığı odaya doğru yürümeye başladım ama benim bembeyaz kızımın yüzü gözü mosmordu! Dikkatlice baktım ve bir korku aldı beni.
Hatta gözü ve yanakları da biraz şiş gibiydi.
Aman Tanrım dedim, odaya gitmeden hemen dönüp hemşireye mi haber versem.
O an arkamda bazı bağrışmalar oluyordu ama ben dünyadan kopmuştum, aklım kızımdaydı, hemen bir doktor bulmalıydım.
Yine dikkatlice bakınca açık renk saçlarla dünyaya merhaba diyen kızımın saçları o kukeletanın altından bayağı siyah duruyordu.
Acaba yürüdüğüm holde asılı duran florasan lambalardan dolayı renkler farklı mı duruyordu?
Bu arada arkamdaki sesler neredeyse çığlığa dönüşmüş bir koşuşturma başlamıştı.
Hastane olduğu için normaldir diye düşündüm ama koşuşanlar bana doğru koşuyorlardı. Meksikalı bir kadın yarı İspanyolca yarı İngilizce bana bir şeyler söylüyordu.
Yahu ben doktor muyum, benim derdim bana yeter.
Tekrar önüme döndüğümde küvezin yanında künye kartının üzerindeki isim dikkatimi çekti bir anda.
“Gonzales” yazıyordu!
Evet yanlış bebeği almıştım.
Yani yanlış bebeği vermişler de benimki de ayrı bir zekasızlık.
En büyük hatam büyüdüğünde bu hikayeyi Dilara’ya anlatmak olmuştu.
Hala kızdığında “Senyor Gonzales por favor” diye seslenir.
24 sene.
24 dakika gibi.
Canım kızım benim.
Sağlıklı, mutlu, gönlünce nice seneler olsun.
