Kutlayamıyorum ki!
Adam kalksa gelse dese ki biz bu gűnler için mi şehit verdik, gazi olduk, ne derim?
Çekerdik Íngiliz, Amerikan Bayrağını rahat ama onursuz bir hayatımız olurdu, başa geçen hacı’da Tűrkiye Valisi olurdu dese, ne derim ki?
Çağdaş yaşam ve eğitim yerine herkes imam hatipli olurken, devletin malı, műlkű yok edilip, peşkeş çekilirken, yandaşlar yağdanlıklar oluşup malı gőtűrűrken niye sesiniz çıkmadı, ben o hitabeyi boşuna mı sőyledim dese?
Kafamı kaldırıp bakamam ki…
“Hani hukuk, nerede demokrasi, ya medeniyet, nerede açtığım uçak fabrikaları? 10 senede kendi kendine yeten dünyada 7 devletten birisi olmuştuk, şimdi samanı bile yurt dışından mı alıyorsunuz, ne oldu benim halkıma, çiftçime, köylü milletin efendisidir dememiş miydik” diye sorsa!
Yoktan var ettik, size teslim ve emanet ettik, milleti űmmet ettiniz, bőldűnűz, ayrıştırdınız, bunu yapanlar siz olmasanızda sesinizi çıkarmadınız demez mi bana?
Ne derim ben?
Neyi kutlayacağım, kutlayacak bir şey mi kaldı?
Utanıyorum sadece…
Bir Yanıt
Ülkemde umut kalmadı nereye baksam okusam güzel hiçbirşey yok yazınız için de kaleminize sağlık o kalem hep var olsun