İtiraf ediyorum, Özgecan’ın ölümünde benim de suçum var.
Sizin de var, korkmayın itiraf edin, çözüm için ilk adım hatayı anlayıp kabul etmekten başlar.
Kızın o gözlerinin içi gülen resmi aklımdan çıkmıyor.
Siz de kendinizi suçlu ve sorumlu hissediyor musunuz?
O aşağılık katil sakin sakin o gencecik melek yüzlü kızın ırzına geçmek için kızı nasıl yumrukladığını, kafasına levye ile vurup parmak izi bırakmamak için bileklerini nasıl kestiğini, cesedi nasıl yaktığını anlatırken bunlar hep benim suçum diyorum.
O caniye yardım eden arkadaşı ve babasına ne demeli?
Suç benim.
Bizim.
Neden biliyor musunuz?
Kadını aşağılayan, kadını ikinci sınıf insan kategorisine koyan bu iktidar ile doğru mücadele edemediğimiz için.
Dik durmadığımız, birlik olmadığımız, sesimizi çıkarmadığımız için.
Örgütlenemediğimiz, alternatif oluşturamadığımız hâlâ sen-ben kavgası verdiğimiz için.
Ölen öldüğüyle, vuran vurduğuyla kalırken sadece baktığımız için.
Darbelere karşıyız diyerek cüppeli darbeyi hala görmemezlikten geldiğimiz için.
